Teorię Wybitych okien opracowało w 1982 roku dwóch amerykańskich kryminologów James Q. Wilson i George L. Kelling zmieniając sposób myślenia w wymiarze znaczeń prawnych i podejścia do przestępczości. Kiedy w 1994 roku burmistrz Nowego Jorku wespół z Szefem policji Williamem Brattonem zadeklarowali, iż swoją walkę o uczynienia miasta Nowy Jork miejscem przyjaznym dla rodzin, zaczęli od zwalczania plagi graffiti w metrze i usunięcia prostytucji z Times Square, wywołało to falę pobłażliwego śmiechu. Kiedy zaś po kilku latach stosowanie podejścia ‘Zero tolerancji dla wszelkiego rodzaju przestępstw” spowodowało drastyczne zmniejszenie ilości morderstw, gwałtów i napadów, w kręgach opiniotwórczych Stanów Zjednoczonych rozpoczęła się dyskusja o bardziej uniwersalnym znaczeniu „Teorii Wybitych Okien”. (więcej…)